آمپول سینورا  یکی از داروهای بیولوژیک مهم در درمان بیماری‌های التهابی خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، پسوریازیس و بیماری کرون است. این دارو با مهار فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-α)به کاهش التهاب، درد، تورم و آسیب مفصلی کمک می‌کند. با توجه به نوع دارو و شرایط خاص بیمار، تزریق آن باید با دقت، ایمنی و رعایت اصول بهداشتی انجام شود. در این راستا، مرکز خدمات درمانی رایبد با فراهم‌سازی تیم حرفه‌ای و مجرب، امکان تزریق ایمن و تخصصی سینورا در منزل را فراهم کرده است. در صورت نیاز به متخصصین مرکز خدمات پرستاری در منزل رایبد جهت کسب اطلاعات در مورد  آمپول سینورا و تزریق در منزل با  شماره‌تلفن 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

آمپول سینورا چیست و چگونه عمل می‌کند؟

آمپول سینورا (Cinnora)  یا آدالیموماب برای کاهش درد و تورم ناشی از انواع مختلف آرتریت کاربرد دارد. همچنین این دارو برای درمان برخی از اختلالات پوستی همچون پلاکی، هیدرادنیت چرکی و پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. سینورا حاوی ماده فعال سرتولیزومب پگول (Certolizumab Pegol) است که نوعی آنتی‌بادی مهندسی‌شده برای مهار فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-α) می‌باشد. TNF-α یکی از پروتئین‌های اصلی در ایجاد التهاب در بدن است و در بیماری‌های خودایمنی نقش کلیدی ایفا می‌کند. مهار این فاکتور موجب کاهش التهاب، درد، تورم و پیشگیری از آسیب بافتی در بیماران می‌شود.

عملکرد سینورا به‌گونه‌ای است که با اتصال به TNF-α و غیرفعال‌سازی آن، از پاسخ‌های التهابی بیش‌ازحد سیستم ایمنی جلوگیری می‌کند. این دارو معمولاً به‌صورت تزریق زیرجلدی تجویز می‌شود و دوره درمان بسته به شرایط بیمار ممکن است هفتگی یا هر دو هفته یک‌بار باشد. تاثیر سینورا ممکن است ظرف چند هفته پس از شروع درمان مشاهده شود و به بهبود کیفیت زندگی، افزایش دامنه حرکتی مفاصل و کنترل علائم بیماری کمک کند. استفاده از سینورا باید تحت نظر پزشک و با پیگیری منظم انجام شود، چراکه مانند سایر داروهای بیولوژیک، ممکن است عوارض جانبی نیز به همراه داشته باشد.

آمپول سینورا و تزریق در منزل چه اهمیتی دارد!

آمپول سینورا  به‌صورت زیرجلدی (Subcutaneous) انجام می‌شود، به این معنی که دارو در لایه چربی زیر پوست تزریق می‌گردد. تزریق معمولاً در نواحی مانند شکم یا ران‌ها صورت می‌گیرد. این دارو معمولاً در سرنگ‌های از پیش پر شده یا قلم‌های خودکار تزریق (auto-injector) عرضه می‌شود که کار تزریق را برای بیماران یا پرستاران آسان‌تر می‌کند. در صورت استفاده از دو سرنگ در یک نوبت تزریق، توصیه می‌شود محل‌های تزریق را تغییر دهید. اهمیت آمپول سینورا و تزریق در منزل چیست؟

تزریق آمپول سینورا، به‌خصوص برای بیمارانی که نیاز به تکرار منظم آن دارند، می‌تواند چالش‌هایی مانند رفت‌وآمد مکرر، انتظار در مراکز درمانی و افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های عفونتی را به همراه داشته باشد. از این‌رو، خدمات تزریق در منزل به‌عنوان راه‌حلی مؤثر و راحت پیشنهاد می‌شود.

مرکز خدمات درمانی شبانه روزی رایبد با بهره‌گیری از پرستاران آموزش‌دیده و دارای صلاحیت تزریق داروهای بیولوژیک، شرایطی را فراهم کرده است که بیماران بتوانند بدون استرس و با رعایت کامل اصول ایمنی، آمپول‌های خود را در منزل دریافت کنند.

مزایای تزریق آمپول سینورا در منزل توسط مرکز درمانی رایبد

آمپول سینورا (Cinnora) یک داروی حیاتی برای کنترل بیماری‌های التهابی مزمن است که نیاز به تزریق دقیق، منظم و ایمن دارد. مرکز خدمات درمانی و پرستاری رایبد با ارائه سرویس‌های حرفه‌ای تزریق در منزل، این امکان را برای بیماران فراهم کرده است تا در محیطی امن، آرام و بهداشتی روند درمان خود را ادامه دهند. این خدمات نه‌تنها به کاهش بار جسمی و روانی بیماران کمک می‌کند، بلکه نقش مهمی در افزایش اثربخشی درمان ایفا می‌کند. مزایای استفاده از خدمات درمانی در منزل رایبد عبارت است از:

• ایمنی و بهداشت بالا: تمامی مراحل تزریق با رعایت استانداردهای ضدعفونی و اصول کنترل عفونت انجام می‌شود.
• صرفه‌جویی در زمان و هزینه: کاهش هزینه‌های رفت‌وآمد و صرفه‌جویی در زمان برای بیمار و همراهان.
• راحتی و آرامش بیمار: تزریق در محیط آرام و آشنای خانه، موجب کاهش اضطراب و درد احتمالی ناشی از تزریق می‌شود.
• مراقبت تخصصی: ارزیابی علائم حیاتی، بررسی وضعیت عمومی بیمار و آموزش نحوه پیگیری عوارض جانبی احتمالی توسط پرسنل مجرب.
• گزارش‌دهی دقیق به پزشک معالج: ثبت اطلاعات تزریق و وضعیت بیمار و ارسال آن به پزشک جهت پیگیری بهتر درمان.

شرایط استفاده از خدمات تزریق در منزل رایبد

اکنون که اهمیت آمپول سینورا و تزریق در منزل را دانستید. برای استفاده از خدمات مرکز درمانی رایبد ابتدا باید درخواست خود را به صورت تلفنی و یا با مراجعه به سایت مرکز درمانی رایبد به صورت آنلاین ثبت نمایید. بعد از این مرحله منتظر بمانید تا تیم رایبد با شما تماس بگیرند و هماهنگی های لازم را جهت تعیین زمان و اعزام پرستار انجام دهند. این خدمات به صورت شبانه روزی در تمام نقاط تهران ارائه می‌شود فقط کافی است با شماره‌های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید و یا به وب سایت www://raybod.care مراجعه کنید.

داروهای کمیاب و ضروری مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، آلبومین، اینترالپید و آمینو اسیدها نقش حیاتی در درمان بیماران دارند و کمبود آن‌ها می‌تواند سلامت عمومی را به خطر بیندازد. دلایل کمیاب بودن این داروها عمدتاً به محدودیت‌های تولید، مشکلات وارداتی، هزینه‌های بالا و نیازمندی‌های خاص نگهداری بازمی‌گردد. برای رفع این مشکل، می توانید از مرکز خدمات پرستاری و درمانی رایبد کمک بگیرید. این مرکز با بهره‌گیری از تیم متخصص و ارتباط مستقیم با داروخانه‌های معتبرفرایند تهیه داروهای کمیاب را با دقت و سرعت بالا انجام می‌دهد. برای ثبت سفارش به آدرس www://raybod.care مراجعه کنید و یا با شماره‌های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

برخی از مهمترین داروهای کمیاب و ضروری

داروهای کمیاب، شامل داروهای حیاتی و تخصصی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، آلبومین، اینترالپید و آمینو اسیدها، بخش مهمی از درمان بیماران در بخش‌های مختلف پزشکی هستند. این داروها به دلیل شرایط خاص تولید، ذخیره، و توزیع، گاهی با کمبود مواجه می‌شوند که می‌تواند روند درمان را با چالش‌هایی روبرو کند. در ادامه به بررسی دلایل کمیاب بودن این داروها و راهکارهای تهیه و تأمین آنها می‌پردازیم.

 آنتی‌بیوتیک‌ها

آنتی‌بیوتیک‌ها داروهای حیاتی برای درمان عفونت‌های باکتریایی هستند. استفاده صحیح از آن‌ها مانع از پیشرفت عفونت و جلوگیری از عوارض خطرناک می‌شود. دلایل کمیاب بودن آنها عبارتند از:

• محدودیت در تولید: فرآیند تولید آنتی‌بیوتیک‌ها پیچیده، زمان‌بر و نیازمند شرایط استریل دقیق است. همچنین برخی آنتی‌بیوتیک‌ها نیازمند ماده اولیه خاصی هستند که در دسترس کمیاب است.
• افزایش مقاومت میکروبی: مصرف بی‌رویه و نادرست باعث مقاومت باکتری‌ها شده و تقاضا برای داروهای جدید و قوی‌تر افزایش یافته که تولید آن‌ها زمان‌بر است.
• مشکلات تامین مواد اولیه: تحریم‌ها، مشکلات واردات مواد اولیه و تغییرات بازار جهانی بر تأمین این مواد اثر می‌گذارد.
• کاهش شرکت‌های تولیدکننده: به دلیل هزینه‌های بالا و سود پایین، برخی شرکت‌ها تولید برخی از داروهای کمیاب و ضروری را متوقف کرده‌اند.

 آلبومین

آلبومین پروتئینی است که در درمان بیماری‌هایی مثل نارسایی کبدی، سوختگی‌های شدید، شوک و کمبود پروتئین در خون کاربرد دارد. از دلایل کمیاب بودن این دارو می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• تولید وابسته به پلاسمای انسانی: آلبومین از پلاسمای خون انسان استخراج می‌شود که نیازمند اهدای خون گسترده و فرآیندهای پیچیده تصفیه است.
• محدودیت‌های ایمنی: جلوگیری از انتقال بیماری‌های عفونی نیازمند کنترل کیفیت شدید و کاهش حجم تولید می‌شود.
• محدودیت ذخیره‌سازی: آلبومین باید در شرایط خاصی نگهداری شود و ماندگاری آن محدود است.
• تقاضای بالا در شرایط بحرانی: بیماری‌های اپیدمیک یا حوادث طبیعی می‌توانند تقاضا را ناگهانی افزایش دهند.

 اینترالپید  (Intrallipid)

اینترالپید محلولی حاوی چربی‌های ضروری است که در تغذیه وریدی بیماران بستری استفاده می‌شود، به ویژه کسانی که توانایی تغذیه از راه دهان ندارند. مهمترین دلایل کمبود این دارو عبارت است از:

• تولید تخصصی و کنترل شده: فرآیند تهیه محلول‌های چربی پیچیده است و باید از نظر استریل و ترکیب دقیق کنترل شود.
• مشکلات واردات: محدودیت‌های وارداتی و تحریم‌ها تأمین این دارو را دشوار می‌کند.
• نگهداری دشوار: نیازمند شرایط نگهداری خاص است که در برخی مراکز فراهم نیست.
• افزایش استفاده به دلیل شیوع بیماری‌ها: افزایش تعداد بیماران نیازمند تغذیه وریدی باعث افزایش تقاضا شده است.

  آمینو اسیدها

آمینو اسیدها اجزای سازنده پروتئین‌ها هستند و در تغذیه بیمارانی که نمی‌توانند از طریق طبیعی تغذیه کنند یا نیاز به تغذیه کامل وریدی دارند، نقش حیاتی دارند. دلایل کمیاب بودن این دارو شامل:

• تولید محدود: تولید آمینو اسیدهای دارویی نیازمند تکنولوژی پیشرفته و مواد اولیه با کیفیت است.
• هزینه بالای تولید: قیمت بالای تولید و مشکلات اقتصادی باعث محدودیت در تولید شده است.
• افزایش تقاضا: بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن و کسانی که تغذیه وریدی نیاز دارند، مصرف را افزایش داده‌اند.
• مشکلات وارداتی: تحریم‌ها و محدودیت‌های ارزی مانع واردات داروهای کمیاب و ضروری شده است.

معرفی تامین کننده سریع و مطمئن داروهای کمیاب

مرکز خدمات درمانی رایبد با بهره‌گیری از متخصصان فعال و ارتباط مستقیم با داروخانه‌های معتبر، مراکز پخش دارو و مراجع رسمی، فرایند تهیه داروهای کمیاب را با دقت و سرعت بالا انجام می‌دهد. این مرکز با رصد مداوم بازار دارویی، بررسی موجودی داروها و همکاری با شبکه‌های قانونی توزیع دارو، امکان دسترسی به داروهای نایاب نظیر آنتی‌بیوتیک‌های خاص، آلبومین، اینترالپید و انواع مکمل‌های تزریقی را برای بیماران فراهم می‌سازد.

کارشناسان رایبد، پس از ثبت درخواست از سوی بیمار یا خانواده او در کوتاه‌ترین زمان نسبت به تأیید نسخه، بررسی منابع موجود و هماهنگی برای تهیه و ارسال دارو اقدام می‌کنند. این خدمت ویژه با هدف کاهش استرس بیماران و خانواده‌ها، تضمین اصالت داروها و تسهیل دسترسی به داروهای حیاتی ارائه می‌شود. مرکز خدمات درمانی و پرستاری رایبد با سال‌ها تجربه و شبکه گسترده تأمین‌کنندگان داخلی و خارجی، آماده است تا در سریع‌ترین زمان ممکن داروهای مورد نیاز شما را با تضمین کیفیت و اصالت تأمین کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

یکی از مشکلات شایع ستون فقرات،کمر درد می باشد که شاید هر کدام از ما آن را تجربه کرده باشیم. این درد می تواند در نقاط مختلف ستون فقرات از گردن تا لگن احساس شود. عوامل مختلفی از جمله بلند کردن اجسام سنگین، آسیب های فیزیکی، فتق دیسک، نشستن های طولانی و آرتروز ستون فقرات باعث بروز کمردرد می شوند. در برخی مواقع این درد آنقدر شدید است که فعالیت های روزمره را مختل می نماید. در ادامه این مقاله از مرکز درمانی و پرستاری شبانه روزی رایبد، به بررسی علائم کمردرد و روش های درمان آن خواهیم پرداخت.

علائم کمردرد چیست؟

کمردرد یکی از شایع‌ترین مشکلات اسکلتی – عضلانی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. این درد می‌تواند در قسمت‌های مختلف کمر (بالا، میانه یا پایین کمر) بروز کند، اما شایع‌ترین نوع آن درد پایین کمر (لومبار) است. کمردرد می‌تواند حاد (کمتر از ۶ هفته)، نیمه‌مزمن (۶ تا ۱۲ هفته) یا مزمن (بیشتر از ۱۲ هفته) باشد و دلایل مختلفی مانند کشیدگی عضلات، فتق دیسک، مشکلات استخوانی یا التهابات مفاصل داشته باشد. نشانه‌های کمردرد بسته به علت آن می‌توانند متفاوت باشند، اما رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• درد تیرکشنده یا مبهم در ناحیه کمر
• درد همراه با سفتی و خشکی کمر
• درد تشدید شونده با حرکت، خم شدن یا ایستادن طولانی
• انتشار درد به پاها (در صورت فشار بر عصب سیاتیک)
• بی‌حسی یا گزگز در پاها یا باسن
• محدودیت در حرکت یا ایستادن صاف

در صورت بروز علائمی مانند بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع، ضعف شدید پاها یا درد ناگهانی و شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد، چون ممکن است علامت شرایط جدی مانند فشار شدید روی نخاع باشد.

علل رایج کمردرد

درد در ناحیه ستون فقرات ممکن است ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود و بسته به علت، شدت و مدت آن متفاوت باشد. بنابراین برای تشخیص دقیق علت کمردرد، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپد یا فیزیوتراپیست ضروری است، مخصوصاً اگر درد بیش از چند روز ادامه پیدا کند یا با علائم دیگری مانند بی‌حسی، ضعف یا درد پا همراه باشد. علل رایج کمردرد عبارت است از:

 فشار یا کشیدگی عضلات و رباط‌ها

• بلند کردن اشیای سنگین به شکل نادرست
• حرکات ناگهانی یا پیچش بدن
• وضعیت بد نشستن یا ایستادن به مدت طولانی

 فتق دیسک بین‌مهره‌ای (دیسک کمر): یکی از علائم کمردرد فتق می‌باشد. بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای می‌تواند روی اعصاب نخاعی فشار وارد کند و باعث درد، بی‌حسی یا گزگز در کمر، پاها یا باسن شود.

آرتروز و ساییدگی مفاصل ستون فقرات: آرتروز ستون فقرات (اسپوندیلوز) باعث کاهش انعطاف‌پذیری ستون فقرات و درد مزمن می‌شود.

 تنگی کانال نخاعی: کاهش فضای اطراف نخاع به دلیل التهاب، آرتروز یا رشد غیرطبیعی استخوان که می‌تواند روی اعصاب فشار وارد کند.

 اسکولیوز یا انحراف ستون فقرات: این وضعیت مادرزادی یا اکتسابی می‌تواند باعث توزیع نامتعادل وزن روی کمر شود و درد ایجاد کند.

پوکی استخوان: کاهش تراکم استخوانی باعث شکنندگی مهره‌ها و احتمال شکستگی‌های فشاری در ستون فقرات می‌شود.

عوامل روانی و استرس: اضطراب، افسردگی یا تنش‌های عصبی می‌توانند باعث انقباض عضلات کمر و احساس درد شوند.

 اضافه وزن و چاقی: فشار بیش‌ازحد بر ستون فقرات و عضلات کمری از عوامل مهم در ایجاد کمردرد هستند.

عدم تحرک و ضعف عضلات: نشستن طولانی و فعالیت بدنی ناکافی منجر به ضعف عضلات نگهدارنده ستون فقرات می‌شود.

 بارداری: تغییرات هورمونی، افزایش وزن و فشار روی عضلات کمر در دوران بارداری باعث بروز کمردرد می‌شود.

روش‌های درمان کمردرد

درمان کمردرد به شدت، مدت و علت آن بستگی دارد. ترکیبی از درمان‌های خانگی، دارویی، فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحی می‌تواند به کاهش درد و بهبود حرکت کمک کند. برخی از روش های درمان این عارضه شامل موارد زیر است:

استراحت و اصلاح سبک زندگی

• استراحت کوتاه‌مدت (۱–۲ روز) در موارد حاد
• اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی
• اصلاح وضعیت نشستن و ایستادن
• استفاده از تشک مناسب

مصرف داروها

• مسکن‌های ضدالتهاب مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• داروهای شل‌کننده عضلات (برای اسپاسم)
• کرم‌ها و ژل‌های موضعی ضد درد
• داروهای ضدافسردگی یا ضد تشنج (در کمردردهای مزمن با منشأ عصبی)

 فیزیوتراپی و ورزش درمانی

با بروز علائم کمردرد، در صورت صلاح دید پزشک می‌توانید فیزیوتراپی و یا انجام حرکات ورزشی را شروع کنید. فراموش نکنید که این حرکات باید طبق تجویز پزشک و در مراکز درمانی توسط افراد متخصص انجام شوند.

• تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات کمر و شکم
• الکتروتراپی، اولتراسوند یا گرما درمانی
• آموزش نحوه صحیح حرکت و بلند کردن اجسام
• ماساژ درمانی در برخی موارد

 درمان‌های مکمل و جایگزین

• طب سوزنی
• کایروپراکتیک (دستکاری ستون فقرات)
• یوگا و حرکات اصلاحی با نظارت درمانگر

 تزریقات موضعی

در موارد درد مزمن یا فتق دیسک، تزریق داروهای استروئیدی در اطراف اعصاب یا مفاصل می‌تواند مؤثر باشد.

 جراحی (درمان‌های خاص)

اگر درمان‌های غیرجراحی نتیجه ندهند یا علائم شدید مانند فشار به نخاع یا عصب سیاتیک وجود داشته باشد، ممکن است جراحی مانند لامینکتومی یا دیسککتومی توصیه شود.

نتیجه‌گیری

کمردرد، مشکلی رایج اما اغلب قابل درمان است که با مراقبت‌های مناسب، اصلاح سبک زندگی، درمان‌های فیزیوتراپی و دارویی می‌توان آن را کنترل یا بهبود بخشید. تشخیص صحیح علت کمردرد، کلید انتخاب بهترین روش درمانی است. در صورت تداوم درد یا بروز علائم هشداردهنده، حتماً باید با پزشک مشورت شود.

بیماری‌های زوال مغزی مانند آلزایمر، دمانس لویی‌بادی یا دمانس عروقی نه‌تنها بر حافظه و شناخت فرد تأثیر می‌گذارند، بلکه به‌تدریج توانایی‌های حرکتی، ارتباطی و خود مراقبتی را نیز کاهش می‌دهند. در چنین شرایطی برای مراقبت حرفه‌ای و تخصصی از بیمار، نیازمند پرستارانی هستید که علاوه ‌بر دانش بالینی دارای صبر، مهارت ارتباطی و تجربه در برخورد با این افراد باشند. در صورت نیاز به پرستاران متخصص و دلسوز برای درمان محدودیت حرکت و مراقبت از پوست در بیماران زوال مغزی می‌توانید از مرکز خدمات درمانی و پرستاری در منزل رایبد کمک بگیرید. برای ثبت درخواست به صورت آنلاین به آدرس سایت www://raybod.care مراجعه کنید و یا با شماره تلفن های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

محدودیت حرکت و مراقبت از پوست در بیماران زوال مغزی

در بیماری‌های زوال مغزی مانند آلزایمر، دمانس فرونتوتمپورال یا دمانس عروقی، بیماران معمولاً با مشکلات جسمی و حرکتی و همچنین کاهش درک و تشخیص محیط اطراف مواجه می‌شوند. این وضعیت، روی توانایی حرکتی فرد تأثیر می‌گذارد و نیاز به مراقبت ویژه از پوست و اندام‌ها را افزایش می‌دهد.

مراقبت از پوست و حرکت بیماران مبتلا به زوال مغزی، بخشی حیاتی از برنامه مراقبتی است که نیاز به دقت، آموزش و همراهی مداوم دارد تا کیفیت زندگی بیمار حفظ شود و از عوارض جدی‌تر پیشگیری گردد. لزوم استفاده از پرستاران ماهر و دلسوز مرکز درمانی رایبد برای مراقبت از بیماران مبتلا به زوال مغزی یک ضرورت حیاتی در روند کاهش عوارض این بیماری مزمن و پیشرونده است. در ادامه به بررسی انواع محدودیت های حرکتی و بیماری های پوستی در این بیماران می پردازیم:

محدودیت حرکت در بیماران زوال مغزی

با پیشرفت بیماری، فرد ممکن است دچار محدودیت‌های حرکتی شود. این موضوع باعث می‌گردد بیمار برای جابه‌جایی، نشستن، خوابیدن یا حتی غذا خوردن به کمک نیاز داشته باشد. بی‌تحرکی مداوم خطر مبتلا شدن به زخم بستر را افزایش می‌دهد. عوارض حرکتی این بیماری عبارت است از:

• کاهش تحرک بدنی یا بی‌تحرکی طولانی شود
• ضعف عضلانی و ناتوانی در راه‌رفتن یا نشستن طولانی‌مدت
• عدم همکاری در فعالیت‌های فیزیکی به دلیل سردرگمی یا اختلال شناختی
• کاهش هماهنگی و تعادل که ریسک افتادن یا آسیب‌دیدگی را بالا می‌برد.

نحوه مراقبت از پوست بیماران زوال مغزی

برای درمان محدودیت حرکت و مراقبت از پوست در بیماران زوال مغزی بهتر است با دلایل آسیب‌های پوستی آنها آشنا شوید:

• بی‌تحرکی و فشار مداوم بر نواحی استخوانی مانند پاشنه، لگن و کمر
• اختلال در کنترل ادرار و مدفوع (بی‌اختیاری) که پوست را در معرض رطوبت و التهاب قرار می‌دهد
• کاهش احساس درد یا ناراحتی که باعث می‌شود بیمار نتواند بروز زخم یا ناراحتی را اعلام کند

برای پیشگیری از زخم بستر و مراقبت از پوست در بیماران مبتلا به زوال مغزی یا دمانس، لازم است بیمار به‌طور منظم هر ۲ ساعت یک‌بار جابه‌جا شود تا فشار مداوم بر یک نقطه از بدن وارد نشود. استفاده از تشک‌های مواج یا ضد زخم بستر کمک زیادی به توزیع یکنواخت فشار می‌کند. پوست بیمار باید روزانه بررسی شود تا هرگونه قرمزی، التهاب یا نشانه‌های زخم به‌موقع شناسایی گردد. رعایت بهداشت پوست، خشک و تمیز نگه‌داشتن آن به‌ویژه در نواحی چین‌دار یا مرطوب (مثل کشاله ران و زیربغل)، استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده بدون عطر و تغذیه‌ غنی از پروتئین، ویتامین C و روی نیز نقش مهمی در حفظ سلامت پوست دارند. همچنین با کنترل دقیق تغذیه می توانید سلامت عمومی پوست را حفظ کنید. آموزش و همراهی پرستاران یا مراقبین متخصص نیز برای مراقبت اصولی بسیار حیاتی است.

نحوه کمک مرکز خدمات درمانی رایبد به بیماران زوال مغزی

مرکز خدمات درمانی شبانه روزی رایبد با تکیه بر کادر پرستاری آموزش‌دیده در حوزه سالمندی و دمانس، خدماتی فراتر از مراقبت‌های عمومی ارائه می‌دهد. پرستاران این مرکز قادر به ارزیابی مداوم وضعیت شناختی، تغذیه‌ای، حرکتی و روانی بیمار هستند و با اجرای برنامه‌های پیشگیری از زخم بستر، افتادن، سوءتغذیه، عفونت و مشکلات رفتاری، نقش مؤثری در کاهش بستری‌های غیرضروری و حفظ استقلال نسبی بیمار ایفا می‌کنند. همچنین متخصصین این مرکز درمانی با آموزش مراقبت از پوست در بیماران زوال مغزی به خانواده و برقراری ارتباط مؤثر با پزشک معالج، یک سیستم حفاظتی یکپارچه و مطمئنی را ایجاد می‌کنند. بهره‌گیری از این متخصصین باعث می‌شود خانواده‌ها با آرامش بیشتر و بار روانی کمتر از عزیزان خود مراقبت کنند. برای اطلاعات بیشتر با شماره تلفن‌های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

زخم‌های دهانی ناشی از شیمی‌درمانی، نتیجه ترکیبی از آسیب مستقیم سلولی، کاهش ایمنی بدن، خشکی دهان و افزایش رشد میکروب‌های دهانی هستند. تشخیص زودهنگام و مراقبت تخصصی توسط پرستاران آگاه و آموزش‌دیده همچون تیم حرفه‌ای مرکز خدمات درمانی و پرستاری رایبد نقش بسیار مهمی در پیشگیری و کاهش شدت این زخم‌ها دارد. برای استفاده از خدمات مربوط به مراقبت از زخم دهان در بیمارانی که شیمی درمانی می شوند به وب سایت رایبد مراجعه کنید و یا با شماره تلفن های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

علائم زخم‌های دهانی در بیماران شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی یکی از اصلی‌ترین روش‌های درمان سرطان‌هاست که با هدف نابودی سلول‌های سرطانی انجام می‌شود. این درمان، گرچه در کنترل و مهار بیماری بسیار مؤثر است، اما می‌تواند عوارض جانبی متعددی را برای بیمار ایجاد کند. یکی از رایج‌ترین و آزاردهنده‌ترین این عوارض، زخم‌های دهانی (موکوزیت) است که در اثر آسیب به سلول‌های مخاط دهان ایجاد می‌شود و باعث درد، سوزش، التهاب، اختلال در خوردن و حتی افزایش ریسک عفونت می‌گردد. علائم رایج موکوزیت دهانی عبارتند از:

• قرمزی و التهاب لثه و زبان
• درد و سوزش در دهان
• ایجاد زخم‌های باز یا تاول
• خشکی شدید دهان
• دشواری در خوردن، نوشیدن و صحبت کردن
• افزایش احتمال عفونت‌های قارچی یا باکتریایی دهان

دلایل ایجاد زخم های دهانی

زخم‌های دهانی (موکوزیت دهانی) یکی از عوارض شایع و آزاردهنده شیمی‌درمانی هستند. این زخم‌ها معمولاً چند روز پس از شروع درمان ظاهر می‌شوند و می‌توانند خوردن، نوشیدن و حتی صحبت کردن را برای بیمار دشوار کنند. دلایل ایجاد این زخم‌ها به‌طور خلاصه به شرح زیر است:

 آسیب به سلول‌های سریع‌ تقسیم‌شونده مخاط دهان

داروهای شیمی‌درمانی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سلول‌های سرطانی را که به‌سرعت تقسیم می‌شوند هدف قرار دهند. اما مخاط دهان نیز دارای سلول‌هایی است که با سرعت بالا تکثیر می‌شوند؛ بنابراین، این سلول‌ها نیز به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته و دچار تخریب می‌شوند. این تخریب منجر به التهاب، ترک خوردگی و در نهایت زخم‌های باز می‌شود.

 کاهش ایمنی بدن

شیمی‌درمانی باعث کاهش تعداد گلبول‌های سفید و تضعیف سیستم ایمنی می‌شود. این امر موجب می‌شود بدن در برابر عوامل میکروبی طبیعی دهان، مانند قارچ‌ها و باکتری‌ها، آسیب‌پذیرتر شود و زخم‌های کوچک دهانی سریعاً تبدیل به عفونت‌های شدید شوند. مراقبت از زخم دهان در بیمارانی که شیمی درمانی می شوند باعث بهبود کیفیت زندگی آنها می‌شود.

 خشکی دهان (زروستومیا)

برخی داروهای شیمی‌درمانی یا پرتو‌درمانی ناحیه سر و گردن باعث کاهش ترشح بزاق می‌شوند. بزاق نقش مهمی در محافظت از مخاط دهان و شست‌وشوی مواد تحریک‌کننده دارد. در نبود بزاق کافی، مخاط دهان آسیب‌پذیرتر شده و زخم‌های دهانی راحت‌تر ایجاد می‌شوند.

 عفونت‌های فرصت‌طلب

در بیماران تحت درمان، احتمال رشد بی‌رویه قارچ‌هایی مانند کاندیدا یا باکتری‌های دهانی افزایش می‌یابد که می‌توانند زخم‌های کوچک را تشدید کرده یا به‌طور مستقیم باعث موکوزیت شوند.

 تأثیر مستقیم برخی داروهای خاص

برخی از داروهای شیمی‌درمانی مانند متوترکسات، دوکسوروبیسین، فلورواوراسیل و سیتارابین باعث زخم‌های دهانی می‌شوند. این داروها خاصیت سمی بالایی برای سلول‌های مخاط دارند و در بیماران حساس می‌توانند زخم‌های شدید و گسترده ایجاد کنند.

نحوه مراقبت از زخم دهان در بیمارانی که شیمی درمانی می شوند

مراقبت صحیح و اصولی از این زخم‌ها، هم‌زمان با درمان سرطان، به کاهش درد، تسریع در بهبود و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه کمک می‌کند. در این میان، نقش پرستاران متخصص در مراقبت‌های حمایتی بسیار پررنگ است.

مرکز خدمات درمانی رایبد با در اختیار داشتن تیمی از پرستاران مجرب، دندان‌پزشکان مشاور و متخصصان انکولوژی حمایتی، خدماتی هدفمند و علمی را برای کنترل زخم‌های دهانی در بیماران تحت شیمی‌درمانی ارائه می‌دهد. برخی از اقدامات مراقبتی توسط پرستاران مرکز رایبد عبارتند از:

• آموزش به بیمار و خانواده در زمینه رعایت بهداشت دهان و دندان
• استفاده از دهان‌شویه‌های تخصصی بدون الکل، مانند کلرهگزیدین رقیق‌شده، برای ضدعفونی و آرام‌سازی مخاط
• استفاده از ژل‌ها یا اسپری‌های موضعی بی‌حس‌کننده برای کنترل درد در حین غذا خوردن
• مرطوب نگه‌داشتن محیط دهان با استفاده از بزاق مصنوعی یا نوشیدن منظم آب
• تجویز مکمل‌های تغذیه‌ای نرم و غیرتحریک‌کننده برای حفظ تغذیه مناسب راهی برای مراقبت از زخم دهان در بیمارانی که شیمی درمانی می شوند است.
• پایش مداوم زخم‌ها برای جلوگیری از گسترش یا عفونت و ارجاع به متخصص در صورت نیاز
• استفاده از داروهای محافظتی مانند palifermin یا قرص‌های دهانی ضدالتهاب طبق دستور پزشک

مزایای مراقبت در منزل توسط کادر مجرب رایبد

بیماران مبتلا به سرطان معمولاً در دوران شیمی‌درمانی دچار ضعف عمومی و کاهش ایمنی می‌شوند. مراجعه مداوم به مراکز درمانی ممکن است برایشان دشوار و پرخطر باشد. مرکز درمانی شبانه روزی رایبد با ارائه خدمات پرستاری و تخصصی در منزل، این امکان را فراهم کرده است که بیماران بدون ترک محیط آرام خانه، از خدماتی حرفه‌ای و مؤثر بهره‌مند شوند.

پرستاران مرکز رایبد به‌طور ویژه آموزش دیده‌اند تا نشانه‌های هشداردهنده زخم‌های دهانی را تشخیص داده، مراقبت‌های تسکینی را ارائه دهند و در صورت نیاز با پزشکان متخصص مجموعه برای اقدامات درمانی بیشتر هماهنگ شوند. این خدمات به صورت شبانه روزی در تمام نقاط تهران ارائه می‌شود فقط کافی است با شماره‌های 02146291209 – 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید و یا به وب سایت www://raybod.care مراجعه کنید.

بیماری کزار یک عفونت جدی باکتریایی است که توسط کلستریدیوم تتانی ایجاد می شود. این باکتری در خاک، گردو غبار و محیط های آلوده وجود دارد و از طریق زخم های باز وارد بدن می شود. و با تحت تاثیر قرار دادن سیستم عصبی بیمار موجب قفل شدن فک، اسپاسم های شدید عضلانی و حتی مرگ میشود. در مقاله بیماری کزاز چیست، از مرکز خدمات درمانی و پرستاری رایبد، می خواهیم در مورد علل ، علائم و روشهای درمان این بیماری خطرناک با شما صحبت کنیم.

بیماری کزاز چیست؟

کزاز (Tetanus) یک بیماری عفونی حاد و کشنده است که توسط سم تولید شده از باکتری کلستریدیوم تتانی (Clostridium tetani)  ایجاد می‌شود. این باکتری در محیط طبیعی مانند خاک، گرد و غبار، فضولات حیوانات و حتی روی اشیای زنگ‌زده زندگی می‌کند. کزاز مستقیماً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود، اما در صورت ورود باکتری به بدن، به‌ویژه از طریق زخمهای باز ، می‌تواند باعث بیماری شود.

علت بیماری کزاز

عامل اصلی کزاز، باکتری Clostridium tetani است که در شرایط بی‌هوازی (یعنی بدون وجود اکسیژن) رشد کرده و سمی به نام تتانواسپاسمین تولید می‌کند. این سم به دستگاه عصبی حمله کرده و باعث انقباض‌های غیرارادی، سفتی عضلات و اسپاسم‌های شدید در بدن می‌شود.  کزاز بیماری مسری نیست و از طریق تماس مستقیم با افراد مبتلا منتقل نمی‌شود. انتقال آن از طریق ورود باکتری به بدن از راه‌های زیر ممکن است:

• زخم‌های باز مانند بریدگی‌های عمیق، سوراخ‌شدگی با اشیای آلوده مانند میخ زنگ‌زده، چاقو یا ابزار آلوده، سوختگی‌های شدید،  گازگرفتگی توسط حیوانات، زخم‌های ناشی از جراحی یا زایمان در محیط غیربهداشتی.
• آلودگی بند ناف در نوزادان: در کشورهایی با امکانات بهداشتی ضعیف، بریدن بند ناف با ابزار آلوده ممکن است باعث کزاز نوزادی شود.
• تزریقات یا خالکوبی با وسایل آلوده ، استفاده از سرنگ یا سوزن غیر استریل نیز می‌تواند منجر به ورود باکتری به بدن شود.

آشنایی با علائم بیماری کزاز

علائم معمولاً بین ۳ تا ۲۱ روز پس از ورود باکتری ظاهر می‌شوند. شدت علائم به فاصله زمانی بروز آن‌ها از زمان ورود باکتری بستگی دارد؛ هرچه سریع‌تر ظاهر شوند، بیماری شدیدتر است. علائم اصلی بیماری کزاز چیست؟ این نشانه ها عبارت است از:

1. سفتی فک و گردن (قفل شدن فک یا تریسموس): یکی از مشخص‌ترین نشانه‌ها
2. اسپاسم‌های عضلانی دردناک، به‌ویژه در ناحیه صورت، گردن، پشت و شکم
3. سفت شدن عضلات بدن
4. تب، تعریق و افزایش ضربان قلب
5. اشکال در بلع یا تنفس
6. خم شدن بدن به عقب (اپیستو‌تونوس) در مراحل پیشرفته
7. در نوزادان: گریه مداوم، عدم مکیدن، اسپاسم و تشنج.

روشهای پیشگیری بیماری کزاز

برنامه واکسیناسیون کزار معمولا از دوران کودکی در چندین نوبت آغاز می شود. زیرا واکسیناسیون مؤثرترین راه پیشگیری است.  البته برای حفظ ایمنی بهتر تزریق دوزهای بوستر (یادآوری) هر 10 سال یکبار توصیه می گردد. در ادامه روشهای پیشگیری از این بیماری را بررسی می کنیم:

برنامه واکسیناسیون : واکسن کزاز معمولاً به صورت ترکیبی با دیفتری و سیاه‌سرفه (DTaP) برای کودکان و Td یا Tdap برای بزرگسالانتزریق می‌شود.

• در کودکان: در سنین ۲، ۴، ۶، ۱۸ ماهگی و ۴-۶ سالگی
• در بزرگسالان: هر ۱۰ سال یک‌بار تزریق واکسن یادآور (Td یا Tdap)

در صورت آسیب یا بریدگی: اگر فرد در ۵ سال اخیر واکسن نزده باشد، باید واکسن یادآور دریافت کند. البته در زخم‌های شدید، گاهی تزریق آنتی‌توکسین کزاز نیز ضروری است.

درمان بیماری کزاز

خوشبختانه بیماری کزار دارای درمان است و مو فقیت آن به تشخیص زودهنگام و اقدامات فوری وابسته است. برای این منظور بیمار باید در بیمارستان و در بخش ویژه بستری شود تا پزشکان بتوانند با تزریق ایمونوگلوبولین کزاز (TIG) باعث خنثی شدن سم تتانوسپاسمین در بدن شوند. همچنین بیمار باید در طول درمان از آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول یا پنی‌سیلین استفاده نماید.  به طور کلی درمان بیماری کزاز چیست؟ درمان این عارضه شامل مراحل زیر است:

• تزریق آنتی‌توکسین (TIG) برای خنثی کردن سم
• آنتی‌بیوتیک‌ها مانند مترونیدازول یا پنی‌سیلین
• داروهای ضدتشنج مانند دیازپام برای کنترل اسپاسم عضلات
• پاک‌سازی زخم برای حذف منبع باکتری
• مراقبت تنفسی (در موارد شدید ممکن است نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی باشد)

عوارض احتمالی کزاز

• شکستگی استخوان بر اثر اسپاسم‌های شدید
• اختلال در تنفس
• عفونت ریه (پنومونی)
• مرگ، به‌ویژه در نوزادان یا بیماران مسن و واکسینه‌نشده

سخن آخر

کزاز یک بیماری خطرناک اما قابل پیشگیری است. این بیماری از طریق زخم‌ها یا تماس با اشیای آلوده به باکتری ایجاد می‌شود، نه از طریق تماس با افراد بیمار. واکسیناسیون منظم و مراقبت بهداشتی از زخم‌ها نقش اساسی در جلوگیری از بروز این بیماری ایفا می‌کند. در صورت بروز هرگونه زخم عمیق، به‌ویژه در افراد با سابقه واکسیناسیون ناقص، مراجعه سریع به مراکز درمانی مانند رایبد و دریافت واکسن یادآور ضروری است.

سندرم تونل کارپال یکی از شایع‌ترین بیماری‌های نوروماسکولار است که در نتیجه‌ فشرده‌شدن عصب میانی (Median Nerve)  در ناحیه مچ دست ایجاد می‌شود. این عصب مسئول حس و حرکت در بخش‌هایی از دست است و عبور آن از درون ساختاری به نام تونل کارپال، آن را در معرض فشارهای مکانیکی قرار می‌دهد. تنگی این تونل می‌تواند منجر به علائمی مانند بی‌حسی، گزگز، درد و ضعف عملکرد دست شود. در این مقاله از مرکز خدمات درمان و پرستاری رایبد درباره تنگی کانال مچ دست صحبت خواهیم کرد.

با آناتومی تونل کارپال آشنا شوید

تونل کارپال (CTS) یک گذرگاه باریک در مچ دست است که از استخوان‌های کارپال (استخوان‌های مچ) در کف و دیواره‌ها و یک ساختار لیگامانی به نام لیگامان عرضی کارپال (Transverse Carpal Ligament) در سقف آن تشکیل شده است. این تونل حاوی:

• عصب میانی (Median Nerve)
• نه تاندون فلکسور که وظیفه خم کردن انگشتان را بر عهده دارند.
• فشار یا التهاب در این ناحیه می‌تواند باعث فشردگی عصب میانی شود.

علائم سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال در اثر فشار بر روی عصب مدیان بوجود می آید. علائم این عارضه به‌تدریج و اغلب در شب یا هنگام استفاده مکرر از دست ظاهر می‌شوند. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• بی‌حسی و گزگز در انگشت شست، اشاره، میانی و نیمی از انگشت حلقه
• درد در ناحیه مچ دست که ممکن است به سمت ساعد یا بازو نیز گسترش یابد
• ضعف عضلانی در دست، به‌ویژه در گرفتن اشیاء کوچک
• احساس برق‌گرفتگی یا شوک‌های ناگهانی در انگشتان
• در مراحل پیشرفته‌تر، آتروفی عضلات ناحیه تنار (Thenar Muscles) مشاهده می‌شود

علل و عوامل ایجاد تنگی کانال مچ دست

سندرم تونل کارپال  یا تنگی کانال دست معمولا در سن 45 تا 65 سالگی بروز می کند و می تواند در یک یا هر دو مچ دست ایجاد شود. این عارضه در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. این بیماری از نوع پیش رونده است و با افزایش سن، رو به وخامت می رود. بنابراین در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است منجر به بی حسی دائمی انگشتان و یا ضعف همیشگی در عضلات به وجود آید. تنگی کانال مچ دست می‌تواند نتیجه ترکیبی از عوامل آناتومیک، فیزیولوژیک و مکانیکی باشد:

• فعالیت‌های تکراری: کارهایی مانند تایپ زیاد، استفاده از ماوس، ابزارآلات دستی لرزاننده یا بلند کردن مکرر اجسام باعث فشار مداوم روی مچ می‌شوند.
• بارداری و اختلالات هورمونی: تغییرات هورمونی باعث احتباس مایع و تورم در تونل کارپال می‌شود.
• بیماری‌های زمینه‌ای: دیابت، کم‌کاری تیروئید، آرتریت روماتوئید و چااقی
• عوامل آناتومیک: افراد با کانال کارپال کوچک‌تر، مستعد ابتلا به این سندرم هستند.

روش‌های تشخیص بیماری سندرم تونل کارپال

تشخیص سندرم تونل کارپال ترکیبی از معاینه بالینی، شرح حال دقیق و آزمایش‌های مکمل است:

معاینات فیزیکی

• آزمایش تینل : (Tinel’s Sign) ضربه آرام بر روی عصب میانی در ناحیه مچ که اگر باعث گزگز شود، مثبت در نظر گرفته می‌شود.
• آزمایش فالن :(Phalen’s Test) خم کردن مچ‌ها به مدت ۶۰ ثانیه که اگر باعث بروز علائم شود، نشان‌دهنده‌ی سندرم است.

تست‌های مکمل

• الکترومیوگرافی (EMG) و تست هدایت عصبی (NCS) برای ارزیابی شدت آسیب به عصب میانی
• اولتراسوند یا MRI در موارد خاص برای بررسی ضخامت عصب یا وجود توده‌های فشاری

درمان سندرم تونل کارپال

هنوز هیچ روش پیشگیرانه ای برای تنگی کانال مچ درست ارائه نشده است اما می توان با انجام استراحت های کوتاه و مکرر، پرهیز از خم کردن مچ دست به سمت بالا وپایین و… فشار بر روی مچ دست را به حداقل برسانید. درمان این بیماری به شدت علائم، مدت زمان درگیری و وضعیت کلی بیمار بستگی دارد. انواع روشهای درمان عبارتند از:

 درمان‌های محافظه‌کارانه

• آتل‌بندی شبانه برای جلوگیری از خم شدن مچ در هنگام خواب
• استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب
• تزریق کورتیکواستروئید داخل تونل کارپال برای تسکین موقت التهاب

 فیزیوتراپی

• تمرین‌های کششی و تقویتی برای عضلات مچ و دست
• درمان دستی و استفاده از اولتراسوند تراپی در برخی بیماران مبتلا به تنگی کانال مچ دست مؤثر است.

 تغییر در سبک کار و فعالیت

• تنظیم ارگونومی محل کار
• استراحت‌های منظم در حین انجام کارهای دستی
• استفاده از تجهیزات ضد لرزش

انجام عمل جراحی

در مواردی که علائم شدید یا مقاوم به درمان هستند، جراحی به‌عنوان گزینه نهایی مطرح می‌شود. اکثر بیماران پس از جراحی بهبود قابل توجهی در عملکرد و علائم تجربه می‌کنند. روش‌های جراحی شامل موارد زیر است:

• جراحی باز تونل کارپال: بریدن لیگامان عرضی برای آزادسازی فشار روی عصب
• جراحی آندوسکوپیک: با کمترین برش ممکن و زمان بهبودی کوتاه‌تر

نتیجه‌گیری

سندرم تونل کارپال یکی از شایع‌ترین اختلالات فشاری عصب محیطی است که با درگیری عملکرد دست می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به‌شدت تحت تأثیر قرار دهد. با شناخت علائم هشداردهنده، مراجعه به‌موقع به پزشک، و انتخاب درمان مناسب، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و عملکرد طبیعی دست را حفظ کرد.

بیماری آلزایمر، یکی از شایع‌ترین اشکال زوال عقل، یک اختلال پیشرونده و غیرقابل برگشت مغزی است که به تدریج حافظه، تفکر، زبان و عملکرد روزمره زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با افزایش جمعیت سالمند در سراسر جهان، نگرانی‌ها در مورد ابتلا به این بیماری رو به افزایش است. اگرچه درمان قطعی برای آلزایمر هنوز وجود ندارد، اما پژوهش‌های متعدد نشان داده‌ است که سبک زندگی سالم، به‌ویژه تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم و تحریک ذهنی می‌توانند در پیشگیری یا به تأخیر انداختن بروز آلزایمر نقش چشمگیری داشته باشند. در این مقاله از مرکز خدمات درمان و پرستاری رایبد قصد داریم در مورد ارتباط تغذیه در پیشگیری از بیماری آلزایمر صحبت کنیم.

ارتباط تغذیه در پیشگیری از بیماری الزایمر

تغذیه به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در سلامت مغز، سال‌هاست که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. رژیم غذایی نامناسب، پرچرب، پرقند و فاقد آنتی‌اکسیدان می‌تواند خطر التهاب مزمن، افزایش استرس اکسیداتیو و آسیب به سلول‌های عصبی را افزایش دهد.

۱. رژیم مدیترانه‌ای

رژیم غذایی مدیترانه‌ای که سرشار از سبزیجات، میوه‌ها، ماهی، غلات کامل، روغن زیتون و مغزهاست، به عنوان یکی از موثرترین رژیم‌ها در پیشگیری از آلزایمر شناخته شده است. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که از این رژیم پیروی می‌کنند، خطر ابتلا به آلزایمر در آن‌ها تا 40 درصد کاهش می‌یابد. این رژیم با کاهش التهاب، بهبود گردش خون مغزی و محافظت از سلول‌های عصبی در برابر آسیب اکسیداتیو عمل می‌کند.

۲. آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها

آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C، ویتامین E، فلاونوئیدها و بتاکاروتن از سلول‌های مغزی در برابر آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند. غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان مانند انواع توت‌ها، اسفناج، بروکلی و چای سبز می‌توانند به تقویت سلامت مغز کمک کنند.

همچنین، ویتامین‌های گروه B، به‌ویژه B6، B12 و اسیدفولیک، در کاهش سطح هموسیستئین (یک ماده سمی برای مغز) مؤثر هستند و نقش محافظتی در برابر زوال شناختی ایفا می‌کنند.

۳. اسیدهای چرب امگا-3

امگا-3‌ها، به‌ویژه DHA که در ماهی‌های چرب مانند سالمون، ساردین و ماهی تن یافت می‌شود، دارای خواص ضدالتهابی هستند و در حفظ ساختار و عملکرد سلول‌های مغزی نقش مهمی دارند. مطالعات حاکی از آن است که مصرف منظم امگا-3 می‌تواند سرعت تحلیل شناختی را کاهش دهد.

سبک زندگی سالم و سلامت شناختی

ارتباط تغذیه در پیشگیری از بیماری آلزایمر تنها عامل مؤثر نیست؛ بلکه سبک زندگی سالم شامل فعالیت بدنی، سلامت روانی و تحریک مغزی نیز می‌تواند در جلوگیری از آلزایمر بسیار مؤثر باشد.

۱. فعالیت بدنی منظم

ورزش منظم مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یوگا یا شنا، جریان خون به مغز را افزایش داده و با کاهش استرس و افزایش ترشح اندورفین‌ها باعث بهبود خلق‌وخو و عملکرد شناختی می‌شود. ورزش همچنین از تحلیل سلول‌های مغزی جلوگیری کرده و در برخی افراد باعث افزایش حجم هیپوکامپ (بخش حافظه مغز) می‌شود.

۲. فعالیت‌های ذهنی و اجتماعی

فعالیت‌هایی مانند مطالعه، حل جدول، بازی‌های فکری، نواختن موسیقی، یادگیری زبان جدید یا حتی شرکت در بحث‌های گروهی می‌توانند مغز را فعال نگه دارند. این فعالیت‌ها باعث ایجاد ارتباطات عصبی جدید شده و در واقع نوعی “ذخیره شناختی” می‌سازند که مغز را در برابر تخریب مقاوم‌تر می‌کند.

۳. خواب باکیفیت

یکی از عوامل اصلی آلزایمرخواب ناکافی است زیرا این امر با افزایش تجمع پروتئین‌های بتا-آمیلوئید در مغز  مرتبط می‌باشد. خواب کافی (۷ تا ۹ ساعت در شب) باعث پاکسازی مواد زائد از مغز و تقویت حافظه می‌شود.

۴. مدیریت استرس و سلامت روان

استرس مزمن و افسردگی، دو عامل مهم در افزایش خطر ابتلا به آلزایمر هستند. تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، تنفس عمیق، یوگا و مشاوره روان‌شناسی می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند. همچنین حفظ روابط اجتماعی و ارتباط با دوستان و خانواده باعث ارتقای سلامت روانی می‌شود.

بیماری‌های زمینه‌ای و آلزایمر

افرادی که به بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، چاقی و بیماری‌های قلبی مبتلا می‌باشند همگی با افزایش خطر آلزایمر در ارتباط هستند. مدیریت این بیماری‌ها از طریق دارو، تغذیه صحیح و سبک زندگی سالم، تأثیر مستقیم در کاهش ریسک ابتلا به زوال عقل دارد.

کلام آخر

اگرچه آلزایمر یک بیماری پیچیده با علل چندگانه است، اما سبک زندگی سالم و  تغذیه در پیشگیری از بیماری الزایمر می‌توانند نقش بسیار مهمی در پیشگیری یا کند کردن روند پیشرفت آن ایفا کنند. استفاده از رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، ورزش منظم، خواب کافی، حفظ سلامت روانی و فعال نگه داشتن ذهن، همگی ابزارهای در دسترس و مؤثری هستند که می‌توانند خطر بروز آلزایمر را به میزان چشمگیری کاهش دهند. در دنیایی که جمعیت سالمند رو به افزایش است، سرمایه‌گذاری روی آموزش و ترویج سبک زندگی سالم، بهترین راهکار برای داشتن ذهنی سالم در دوران سالمندی است.

جراحی اسلیو معده روشی مؤثر برای کاهش وزن در افراد مبتلا به چاقی مفرط است، اما موفقیت بلندمدت آن به مراقبت‌های دقیق پس از عمل، تغییر سبک زندگی، رژیم غذایی مناسب و فعالیت بدنی منظم بستگی دارد. همچنین، پیگیری منظم با پزشک و مشاور تغذیه برای جلوگیری از کمبودهای تغذیه‌ای بسیار حیاتی است. به همین دلیل پرستاران مراقبت پس از اسلیو معده، مسئولیت‌های حساسی در نظارت بر وضعیت فیزیکی، تغذیه‌ای، دارویی و روانی بیمار دارند. در مقاله اسلیو معده و مراقبت‌های بعد از جراحی شما را با بهترین مرکز خدمات درمانی در منزل آشنا خواهیم کرد.

برای تسریع روند بهبودی بعد از جراحی اسلیو بهتر است از خدمات مشاوره و پرستاری در منزل رایبد در تهران استفاده کنید. این مرکز با ارسال پرستاران متخصص و باتجربه در دوران پس از جراحی شما را یاری می‌دهد. درصورت نیاز با شماره تلفن 02146291209- 02122042881  یا 09910611272 تماس بگیرید.

اسلیو معده چیست؟

اسلیو معده (Sleeve Gastrectomy) یا جراحی لاغری معده به روش اسلیو، یکی از رایج‌ترین و مؤثرترین روش‌های جراحی چاقی است. در این روش، حدود ۷۰ تا ۸۵ درصد معده با جراحی برداشته می‌شود و بخش باقی‌مانده به شکل یک “آستین باریک” (شبیه موز یا لوله) درمی‌آید.  هدف اصلی این جراحی شامل کاهش حجم معده جهت سیری زودتر و کاهش ترشح هورمون گرسنگی (گرلین) جهت کاهش اشتها می باشد. در نتیجه، کاهش وزن پایدار و کنترل بیماری‌های مرتبط با چاقی مثل دیابت، فشار خون و چربی خون است.

 اسلیو معده برای چه افرادی انجام می‌شود؟

جراحی اسلیو معده (Sleeve Gastrectomy) یک روش درمانی برای کاهش وزن پایدار است که فقط برای برخی از افراد واجد شرایط در نظر گرفته می‌شود. این جراحی باید با نظر پزشک متخصص چاقی یا جراح باریاتریک انجام شود و معمولاً زمانی توصیه می‌شود که روش‌های غیرجراحی مانند رژیم و ورزش مؤثر نبوده‌اند.  شرایط و معیارهای اصلی برای انجام اسلیو معده عبارت است از:

1. افراد با چاقی شدید و پایدار : کسانی که برای بیش از یک سال دچار چاقی شدید بوده‌اند و کسانی که با رژیم غذایی، ورزش یا دارو به کاهش وزن مؤثر نرسیده‌اند.
2. افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط با چاقی: در ادامه بررسی اسلیو معده و مراقبت‌های بعد از جراحی شما را با بیماریهای مرتبط با چاقی آشنا خواهیم کرد. دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، کلسترول یا تری‌گلیسرید بالا، آپنه خواب (قطع تنفس هنگام خواب)، مشکلات مفاصل یا کمر ناشی از وزن زیاد، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) در زنان چاق
3. افرادی با سلامت روانی و انگیزه کافی: کسانی که درک کامل از تغییر سبک زندگی مورد نیاز پس از عمل و آمادگی برای پایبندی به رژیم غذایی خاص، ورزش و پیگیری پزشکی را دارند.

چه کسانی مناسب عمل جراحی اسلیو معده نیستند ؟

• افراد با بیماری‌های قلبی یا ریوی کنترل‌نشده شدید
• افراد با اعتیاد فعال به مواد مخدر یا الکل
• بیماران مبتلا به بیماری‌های روانی شدید بدون درمان یا همکاری پزشکی
• زنان باردار یا کسانی که به‌زودی قصد بارداری دارند (باید به تعویق بیفتد)
• افراد فاقد انگیزه برای تغییر دائمی سبک زندگی

اسلیو معده و مراقبت‌های بعد از جراحی

مراقبت دقیق ، پیگیری تغذیه و پیشگیری از عوارض از عوامل کلیدی موفقیت جراحی اسلیو معده هستند. حضور یک پرستار آموزش‌دیده می‌تواند روند بهبودی بیمار را سریع‌تر، ایمن‌تر و با رضایت بیشتر همراه کند. پرستارانی که مرکز خدمات درمانی رایبد، جهت مراقبت از این بیماران به منازل ارسال می کنند متخصص و دوره دیده هستند و با مراحل بهبودی، رژیم غذایی و دارویی این افراد آشنا می باشند. این مراحل در چند هفته اول عبارتند از:

 هفته اول: رژیم مایعات شفاف

• مصرف فقط مایعات صاف‌شده: آب، چای کم‌رنگ، آب مرغ صاف، ژله بدون قند
• نوشیدن جرعه‌جرعه، بدون فشار به معده
• پیاده‌روی سبک برای جلوگیری از لخته خون

دوم: مایعات غلیظ و سوپ نرم</span>

• سوپ صاف‌شده، شیر بدون چربی، ماست رقیق، پروتئین شیک
• پرهیز از نوشیدنی‌های گازدار یا خیلی شیرین
• نوشیدن آرام و با فاصله

 سوم تا چهارم: غذاهای پوره‌ای و نرم</strong>

در هفته سوم بعد از اسلیو معده و مراقبت‌های بعد از جراحی بیمار چه خواهد خورد:

• پوره سیب‌زمینی، تخم‌مرغ نرم، ماست چکیده، مرغ پخته و ریش‌ریش شده
• جویدن کامل و آهسته غذا
• هنوز از غذاهای سفت و پرچرب پرهیز شود

پنجم به بعد: آغاز رژیم جامد با کنترل حجم

• اضافه‌کردن تدریجی غذاهای جامد سالم
• پرهیز از غذاهای پرکالری، سرخ‌شده، شیرینی‌جات
• وعده‌های کوچک و متعدد (۵-۶ وعده سبک روزانه)

 کنترل درد و دارو:

• مصرف داروهای تجویز شده (آنتی‌بیوتیک، ضد تهوع، مسکن)
• پرهیز از داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن بدون مشورت با پزشک
• گزارش هرگونه درد غیرطبیعی، تب، قرمزی یا ترشح در محل بخیه

کلام آخر

جراحی اسلیو معده برای افرادی توصیه می‌شود که دچار چاقی مفرط و بیماری‌های مرتبط هستند و دیگر روش‌ها مانند رژیم و ورزش برای آن‌ها مؤثر نبوده‌اند. این تصمیم باید با مشورت تیم پزشکی (جراح، متخصص تغذیه، روان‌پزشک یا روان‌شناس) گرفته شود. موفقیت بلندمدت پس از اسلیو تنها در صورت همکاری کامل بیمار با تغییرات غذایی و رفتاری حاصل می‌شود. همچنین مراقبت های بعد از عمل جراحی در بهبودی سریع بیماران بسیار موثر هستند. برای این منظور می‌توانید از کادر درمان متخصص و دلسوز مرکز مشاوره و پرستاری در منزل رایبد، کمک بگیرید. برای اطلاعات بیشتر در مورد خدمات این مرکز درمانی به وب سایت رایبد مراجعه کنید و یا با شماره‌های  02146291209- 02122042881 یا 09910611272  تماس بگیرید.