کمبود آهن یک نگرانی تغذیه ای گسترده است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و تاثیر عمیقی بر سلامت و سرزندگی دارد. از خستگی و ضعف گرفته تا اختلالات شناختی و عوارض در دوران بارداری، کمبود سطح آهن در جنبه های مختلف رفاه گسترش می یابد. درک نقش حیاتی آهن در انتقال اکسیژن، متابولیسم انرژی و عملکرد ایمنی برای درک شدت کمبود آن ضروری است. در این مقاله از مرکز مشاوره و خدمات پرستاری رایبد، ما به پیامدهای چند وجهی کمبود آهن بر سلامت، بررسی علائم و پیامدهای گسترده آن می پردازیم. هدف ما این است که افراد را با روشن کردن این مسئله فراگیر توانمند کنیم تا بتوانند مصرف آهن خود را اولویت بندی کنند و از سلامت خود محافظت کنند.
کم خونی فقر آهن وضعیتی است که با سطح پایین گلبولهای قرمز به دلیل ناکافی بودن آهن در بدن مشخص میشود. آهن برای تولید هموگلوبین، پروتئینی که اکسیژن را در گلبول های قرمز حمل می کند، ضروری است. هنگامی که سطح آهن کم است، بدن برای ایجاد هموگلوبین کافی تلاش می کند و منجر به کاهش اکسیژن به بافت ها می شود. این امر منجر به علائمی مانند خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست، تنگی نفس و سرگیجه میشود. کم خونی فقر آهن میتواند به دلیل مصرف ناکافی رژیم غذایی، از دست دادن خون یا جذب ضعیف آهن رخ دهد. درمان به طور معمول شامل مکمل آهن و رسیدگی به علت اصلی کمبود است.
علائم کمبود آهن
شما حتی ممکن است آگاه نباشید که کمبود آهن دارید زیرا فقط می توانید احساس خستگی و بی حالی کنید.
علائم کم خونی فقر آهن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگى شدید
- ضعف
- پوست کم پشت
- تنگی نفس، درد قفسه سینه و ضربان قلب سریع
- سردرد، سرگیجه یا سبکی سر
- دست ها و پاهای سرد
- التهاب یا درد زبان شما
- ناخن های شکننده
- هوس غیر معمول برای مواد غیر مغذی مانند یخ، خاک یا نشاسته
- اشتهای کم، به ویژه در نوزادان و کودکان مبتلا به کم خونی فقر آهن
این علائم کم خونی فقر آهن نیز می تواند ناشی از شرایط دیگر باشد.
علت کمبود آهن
3 علت اصلی کمبود آهن وجود دارد:
1. عدم مصرف کافی مواد غذایی غنی از آهن:
یکی از دلایل اصلی کمبود آهن، مصرف نکردن غذاهای غنی از آهن در رژیم غذایی است. آهن برای تولید هموگلوبین ضروری است که اکسیژن را در خون حمل می کند. هنگامی که بدن از طریق رژیم غذایی به اندازه کافی آهن دریافت نمی کند، نمی تواند مقدار کافی هموگلوبین تولید کند که منجر به کم خونی فقر آهن می شود. این امر به ویژه در افرادی که رژیم های محدود کننده مانند گیاهخواران یا وگان ها یا افرادی که عادات غذایی ضعیفی دارند ، رایج است.
2. از دست دادن خون:
چه از طریق قاعدگی، خونریزی دستگاه گوارش یا سایر منابع، می تواند ذخیره آهن بدن را در طول زمان از بین ببرد. از دست دادن خون مزمن میتواند منجر به کم خونی فقر آهن شود اگر آهن از دست رفته از طریق رژیم غذایی یا مکمل جایگزین نشود. در زنان در سن باروری، خونریزی شدید قاعدگی یکی از دلایل شایع کمبود آهن است.
3. جذب ضعیف آهن:
حتی اگر فرد به اندازه کافی آهن در رژیم غذایی خود مصرف کند، عواملی که بر جذب آهن در بدن تأثیر می گذارد، می تواند منجر به کمبود شود. برخی از شرایط پزشکی مانند بیماری سلیاک، بیماری التهابی روده (IBD) یا روش های جراحی مربوط به دستگاه گوارش می تواند جذب آهن را مختل کند. علاوه بر این، موادی مانند تانن ها در چای، فیتات ها در غلات و حبوبات و کلسیم می توانند جذب آهن را در هنگام مصرف همزمان با غذاهای غنی از آهن یا مکمل ها مهار کنند.
هر روز چقدر آهن نیاز دارم؟
مصرف روزانه توصیه شده آهن به سن، جنسیت و وضعیت تغذیه با شیر مادر یا بارداری بستگی دارد.
به طور کلی، یک رژیم غذایی که شامل:
- لوبیا، میوه های خشک، نخود فرنگی
- تخم مرغ، گوشت قرمز بدون چربی، ماهی قزل آلا
- نان ها و غلات غنی شده با آهن
- توفو و سبزیجات برگ سبز تیره
جهت کسب اطلاعات بیشتر ، از پیج اینستاگرام مراجعه فرمایید.